رام هرمز

رامهرمز نام شهری از بناهای هرمز پادشاه ساسانی است که در گذشته به آن سمنگان می گفته اند. این شهرستان در شرق استان خوزستان، قدمتی بیش از 6000 سال دارد. در قرن 4 هجری قمری رامهرمز به سبب کرم ابریشمی که در آن تولید و به نقاط دیگر صادر می شد، شهرت جهانی داشت. باغ هاي رامهرمز نیز از دیرباز شهره ي خاص و عام بودند. اين باغ ها تا دهه ي چهل قرن جاري نيز سرتاسر شهر رامهرمز را پوشانده بودند؛ اما شوري آب رودخانه رامهرمز که از شرق شهرستان می گذرد،  موجب از بين رفتن بیشتر آن ها شد. رامهرمز در سال‌های اخیر مجددا اهمیت گذشته خود را به دست آورده و امروزه از شهرستان‌های مهم استان خوزستان به شمار می رود. این شهر با 4257 كيلومتر مربع مساحت، از شمال به شهرستان ایذه و مسجد سلیمان،از شرق به استان کهگیلویه و بویر احمد،از غرب به شهرستان اهواز و از جنوب به شهرستان بندر ماهشهر محدود است. رامهرمز با 200 متر ارتفاع از سطح دریا، دارای آب و هوایی گرم است. براساس سرشماری سال 1385 جمعیتی بالغ بر 123462 نفر در آن سکونت داشتند. مهمترین صنایع دستی رامهرمز نیز مانند دیگر شهر های استان خوزستان بافته هایی از جنس برگ و نی درخت خرما، همچون انواع سبد و زیر انداز و کپور است. خرما و محصولات جانبی آن نیز از مشهورترین سوغاتی های این شهر به شمار می آیند.