سمنان

به روایتی نام قدیمی اش "سه مه نان" بوده به این معنا که محصولات کشاورزی این منطقه تنها کفاف سه ماه نان و اذوقه ی اهالی را می داده است. سمنان در گذشته بخشی از ایالات "ورن" یکی از ایالات 16 گانه ی دوران باستان (اوستائی) بوده که در دوره ی مادها و هخامنشیان بخشی از قلمرو "پارت" را در نزدیکی مادها تشکیل می داد. در دوران سلوکیان و اشکانیان، این سرزمین "کومی سن" یا کومش نامیده می شد که در قلمرو پارتها بوده و بعدها در متون اسلامی معرب شده و بصورت قومس درآمده است و در طی تاریخ دو هزار ساله خود شاهد فراز و نشیب‌ها، جنگ‌ها، شکست‌ها و پیروزی‌های بی شمار بوده ‌است.شهر سمنان در جنوب رشته کوه البرز و شمال دشت کویر در راه تهران به خراسان قرار گرفته است. این شهر با 126780 نفر جمعیت در سال 1385 که با زبان سمنانی با یکدیگر سخن می گویند و ارتفاع 1130 متری از سطح دریا دارای اب و هوایی خشک و معتدل است. حوله و شال گردن، پارچه های متقال، جاجیم ، چادر شب و چوقا که ساخته ی دستان هنرمند عشایر و روستائیان این منطقه است، هر رهگذری را به سوی خویش می کشاند و گدو و پسته و بوی نان های سنتی اش هوش از سر عابران می برد