پاوه

شهرستانی زیبا و تاریخی که توسط دو کوه شاهخو و آتشکده محصور و قرق شده است. چشمه سار‌های فراوان، آب‌های روان ، همراه با جنگل‌ها، مراتع و باغات سرسبز جلوه خاص و چشم انداز زیبایی را به این منطقه بخشیده است. شهرستان پاوه یکی از شهرستان‌های استان کرمانشاه می باشد، که از شمال به استان کردستان، از جنوب به شهرستان جوانرود، از غرب به مرز ایران و عراق و از شرق به استان کردستان محدود می‌گردد. پاوه با 850 کیلو متر مریع مساحت فاقد دشت بوده و در ارتفاع 1530متری ار سطح دریا قرار دارد. شهر ستان پاوه به عنوان سکونتگاهی شهری، عمری در حدود چهار دهه (سال تأسیس شهرستان ۱۳۳۷) دارد.  اما شواهد و بررسی های انجام شده حکایت از قدمت بسیار زیاد آن به عنوان سکونتگاهی روستایی داشته که به مانند اغلب سکونتگاهای روستایی اورامانات دوران پر فراز و نشیبی را طی کرده است. ساکنان اولیه آن به علت وجود موانع در مقابل بلایای طبیعی، خطرات ناشی از حمله اقوام دیگر، بهره گیری حداکثری از شرایط طبیعی، قرار داشتن در سر راه مسیرهای کاروان رو و … این مکان را برای سکونت انتخاب نموده و هسته اولیه آن را شکل داده اند. بر اساس آخرین سرشماری که انجام شده است، ۵۹۶۰۱ نفر در شهرستان پاوه سکونت دارند. گیوه کشی، گیوه بافی و شال بافی پاوه و اورامانات از معروفیت بسیاری برخوردارند. از سوغاتی ها نیز می‌توان به محصولات باغی، کشاورزی ولبنی شامل: توت، انار، انجیر، انگوردیم، رب انار، سقز کردی، روغن حیوانی و کشک اشاره کرد. خوراکی‌های محلی مانند دوخوا(آش دوغ)، شه له مین( آش شلغم)، دویینه( ترخینه)،گیته مه ژ گه( نان گردویی)،که لانه( نان مخصوص با پیاز و روغن حیوانی)، نه رمه فیس(یک نوع نان که با مغز گردو درست می‌شود) نیز در این شهرستان پخت می شود.