در دامنه شرقی کوه بلندی به نام شیراز و در شمال غربی شهرستان شهرکرد شهر زیبا و توریستی سامان جا خوش کرده است. عبور رودخانه خروشان زاینده رود از کنار این شهر موجب سرسبزی و طراوت این منطقه شده و سامان را به تفرجگاه دلپذیری تبدیل نموده است.

وجود قلعه های تاریخی در اطراف این شهر حکایت از پیشینه و جایگاه سامان در گذشته دارد. قلعه ای در نزدیکی کوه شیراز نخستین محل سکونت اهالی سامان بوده و پس از آن با مهاجرت قشقاییها به سامان این شهر توسعه می یابد.

سامان به معنای مرز و سرحد بوده و شاید قرار گرفتن این شهر در منطقه مرزی استان اصفهان و چهارمحال و بختیاری دلیل این نامگذاری بوده باشد. در زبان ترکی نیز سامان به معنای کاه بوده و احتمالا به دلیل کاشت گندم و علوفه فراوان در این منطقه، نام سامان برای این شهر انتخاب شده است.

آب و خاک این منطقه هنر پرور بوده و شعرای بسیاری چون سامان،دهقان و عمان سامانی را در دامان خود پرورده است. کرانه های سرسبز زاینده رود به همراه پلهای زیبای تاریخی و روستاهای دیدنی آن هر ساله میزبان مشتاقان بسیاری از سراسر کشور است.

سامان منطقه ای کوهستانی بوده و دارای آب و هوایی سرد در زمستان و تابستانهایی خنک و ملایم است. ترکی قشقایی زبان رایج اهالی این منطقه بوده و قالی، قالیچه و گلیم از صنایعی است که رد انگشتان بانوان هنرمند این خطه را بر تاروپود آنها می توان دید.

کشاورزی از مشاغل اصلی ساکنین این منطقه است و با سفر به این شهرمی توان از محصولات گردو وبادام مرغوب و لبنیات سنتی آن سوغات مناسبی برای دوستان و آشنایان تهیه نمود.