آلاشت

روستایی که در سال 1352 خورشیدی تبدیل به شهری سرسبز و زیبا شد، با توجه به معنی نامش، به راستی آشیانه عقاب بود؛ عقابی که قاجاریان را کنار زد و خود، سردمداری حکومتی 50 ساله را به دست گرفت.

آلاشت، شهری تاریخی است در دل کوه، با خانه‌های قدیمی کاهگلی و چوبی و سقف‌هایی صاف که در کنار هم جای گرفته‌اند و کوچه‌های باریک و پیچ ‌در ‌پیچش، قهر و کدورتی را باقی نمی‌گذارند. سابقه این شهر، به دوره زندیه می‌رسد و اکنون آنجا، فقط سالخوردگانی سکونت دارند که با صفای ضمیرشان، مسافران را ماندگار می‌کنند؛ یکی از سرگرمی‌های آنها، جمع‌آوری گیاهان دارویی در فصل بهار است.

طبیعت بکر و زیبای آلاشت، علاوه بر گیاهان دارویی، درختان متنوع کوهستانی مثل تلكا، زالزالك، ازگيل، ترنج، سيتي، گردو و غیره را در دل خود پرورش داده و طبیعتی حفاظت‌شده دارد. شهر آلاشت که در سوادکوه استان مازندران قرار گرفته، دارای آب و هوایی معتدل و مرطوب است و دو بخش بالاآلاشت و پایین‌آلاشت دارد که شهرداری، مسجد، هتل، پمپ بنزین، رصدخانه و دیگر نمادهای شهری‌اش، در بالاده یا بالاآلاشت قرار گرفته و بیشتر خانه‌هایش، در پایین‌ده.

نخستین رصدخانه مازندران، در آلاشت است که بر فراز تپه‌ای قرار گرفته و قوی‌ترین تلسکوپ غیر حرفه‌ای را دارد؛ این رصدخانه، به نام رصدخانه آیت‌الله صالحی مازندرانی معروف است. مسجد رضاشاه یا مسجد امام حسین (ع)، با دو مناره و گنبدی طلایی رنگ نیز، توسط رضاخان ساخته شده است. هتل آلاشت هم، یادگار پهلوی دوم و مختص اسکان آنان بوده است؛ این بناها، در بالاآلاشت قرار دارند.

زیباترین خانه آلاشت، خانه بزرگی در پایین‌ ده و منسوب به رضاخان است که با کنده‌کاری‌های جذاب، در دو طبقه ساخته شده و اکنون موزه مردم‌شناسی است. معبد دختر پاک، آبشار چرات (آبشار نارم) و معادن زغال‌سنگ، از دیگر دیدنی‌های این شهر هستند.

شیش‌انداز، دیس‌کباب، کئی‌پلا و خورش آلو بخارا، از غذاهای لذیذ آلاشتی‌هاست که چشیدنشان، لذتی وصف‌ناپذیر دارد. آب آشامیدنی آلاشتی‌ها، از چشمه‌ هری‌خامه تأمین می‌شود و به اعتقاد اهالی، خاصیت دارویی دارد. در این منطقه، ببر، پلنگ، گوزن، بز كوهي و خرگوش دیده شده و پرندگانی همچون كبك، قرقاول، كبوتر وحشي و غیره، در جنگل‌هایش آواز سر می‌دهند. جوراب‌بافی نیز، از جمله صنایع‌دستی اهالی منطقه است.

اواخر تابستان و اوایل پاییز، بهترین زمان سفر به آلاشت است؛ چراکه آب و هوایی بی‌نظیر و مه‌آلود همراه با طبیعتی مسحور‌کننده دارد. کمپ یا سوئیت‌های شهرداری و یا اقامتگاه‌های بوم‌گردی، بهترین مکان برای اسکان گردشگران است.