کندلوس

در دامنه سرسبز و خرم رشته کوه های البرز، روستای زیبای کندلوس با آب و هوایی ییلاقی وکوچه های سنگ فرش پیچ در پیچ قرار دارد . خانه های قدیمی با سقفی شیروانی، دیوارهای گلی. ایوان‏های کوچک، پنجره‏های چوبی و معماری ساده، زیبایی کندلوس را دو چندان کرده است. علاوه بر این تاسیس دو موزه مردم شناسی و گیاهان دارویی نیز درشهرت و شناخته شدن این آبادی تاثیر به سزایی داشته است. روستای کندلوس در 75 کیلومتری جنوب شرقی نوشهر واقع شده و از شمال به روستای پیده، از غرب و جنوب غرب به رشته کوه البرز و دره زانوس و از شرق به روستای میرکلا محدود می‏شود. ارتفاع آن از سطح دریا 1650 متر و زمستان‏هایی سرد و تابستان‏هایی معتدل و مطبوع دارد. کندلوس در ادوار مختلف تاریخ شاهد تمدن های مختلفی بوده و نشانه‌هایی از تمدن قبل از میلاد، تمدن ایران قبل و بعد از اسلام در آن قابل مشاهده است. نقل شده که ناصرالدین شاه قاجار بعد از عبور از منطقه به علت مشاهده عده‌ای از کولی‌های شاغل در کار فلز کاری آن را میخ‌ساز نامید. از این رو امروزه کندلوس را میخ‌ساز نیز می گویند. براساس نتایج سرشماری سال 1385 ، جمعیت این روستا 2500 نفر برآورد شده است . کار و پیشه اهالی این دهکده از زمان‌های قدیم تهیه و تولید چوب و ذغال در زمستان و کشاورزی در تابستان بوده که اکنون به دلیل قانون مراقبت از جنگل، اهالی علاوه بر کشاورزی به خیاطی و نجاری نیز روی آورده‌اند. نی هفت بند به عنوان متداول‌ترین آلت موسیقی کندلوس، به همراه دهل و سرنا از سابقه و شهرت بسزایی در منطقه برخوردارند. بهترین زمان برای سفر به این روستا، فصل های بهار و تابستان است. از صنایع دستی این دهکده نیز می‌توان به بافتن جاجیم، ایزار (پارچه پشمی چارخانه دستباف)، بافتن جوراب، دستکش و بلوز پشمی گلدار و نمدمالی اشاره کرد.