روستای پاده

بر سر شاهراه خراسان، روستایی قدیمی وجود دارد که در روزگاری نه چندان دور، محل رفت و آمد بزرگان و تجار بود و رونق بسیار چشمگیری داشت؛ روستایی که با گذشت زمان، همچنان قلعه، امامزاده، مسجد، حمام، آب‌انبار و خانه‌هایی تماشایی را در دل خود جای داده است.

روستای پاده یکی از روستاهای مهم و قدیمی شهرستان آرادان از توابع استان سمنان است که با فاصله گرفتن از شاهراه خراسان، شکوه دیرین خود را از دست داده، ولی با وجود تمام تخریب‌ها، همچنان استوار ایستاده است.

این روستا، در 2 کیلومتری شرق روستای اسلام‌آباد و 4 کیلومتری شمال شرقی شهر آرادان قرار گرفته و با وجود پوشش گیاهی بیابانی و بوته‌زارها، مرتع‌های سرسبز آن در بهار جلوه خاصی به روستا می‌دهند.

اهالی پاده مسلمانند و شیعه حضرت علی (ع) و با گویش الیکایی‌‌پاده‌ای گفتگو می‌کنند. اشکنه، از معروف‌ترین غذاهای محلی و گلیم، قالی و جوراب پشمی، از صنایع‌دستی پاده است. گندم، جو، خربزه، هندوانه، انجیر، انار و فرآورده‌های لبنی، محصولات عمده زراعی و دامی روستا را تشکیل می‌دهند.

از آثار و بناهای متعدد مخروبه یا نیمه‌مخروبه پاده که همچنان استوار جلوه‌گری می‌کنند، می‌توان به دو حمام قدیمی که یکی عمومی و دیگری خصوصی بوده، قلعه یا دژ پاده که دو دوره باستانی و اسلامی را به خود دیده، آب‌انبار و یخچال قاجاری، بقعه‌ای در کنار مسجد و تکیه و خانقاه پاده که دورانی پرشور را پشت سر گذاشته‌اند، اشاره کرد.

روستای گردشگری پاده، از طریق جاده ترانزیت تهران-مشهد، در 16 کیلومتری شرق گرمسار، قابل دسترسی است.