ونک

بهاران زیبا و لطیف و تابستان‌های خنک و دل انگیز، این شهر را به یک مقصد گردشگری تبدیل کرده است.

شهر ونک در حدود ۱۲۲ کیلومتری جنوب غربی اصفهان و در ۲۶ کیلومتری شمال غربی سمیرم، در دامنه ارتفاعات زاگرس مرکزی قرار گرفته و از شمال به بروجن، از جنوب به یاسوج و از غرب به لردگان محدود شده است.

می‌گویند عده‌ای از این شهر مهاجرت کرده و در محله ونک تهران ساکن شدند و نام خود را بر این محله نهادند.

این شهر خوش آب و هوا با کوه‌ها و چشمه سار های مختلف احاطه شده و طبیعت بکری دارد. رودخانه ونک در حوالی آن جریان دارد و شهر ونک را حتی در پاییز و زمستان نیز خیره کننده می‌کند.

باغ‌های ونک پر از سیب‌های خوش طعم و آبدار است و سیب درختی هایش بسیار معروف است. البته این شهر، درختان بیشمار دیگری چون گیلاس، گردو، بادام و هلو.. دارد و در بسیاری از زمین‌های زیر کشت آن سیب زمینی، خیار، کدو، ذرت، گندم، یونجه و جو پرورش داده می‌شود.

شهر ونک آثار طبیعی و تاریخی بی نظیری دارد، به گونه‌ای که هر ساله بسیاری از گردشگران را به سوی خود می‌خواند. از جمله آنها قدمگاه خواجه خضر، سد کمانه، مزرعه شمس آباد، مناظر زیبای چشمه ناز و تنگ امامزاده عقدک است.