ورامین

شهر باقدمت ورامین یکی از شهرستان‌های استان تهران است که در 42 کیلومتری جنوب شرقی آن و میان دشتی بزرگ قرار دارد. این شهر، از شمال به شمیرانات، از جنوب به کویر قم، از غرب به غار فشافویه و از شرق به گرمسار محدود می‌شود.

در گذشته، شهر ورامین بر سر راهِ کاروانیِ ری به اصفهان قرار گرفته بود و در قرن چهارم هجری قمری یکی از شهرهای آباد و قدیمی ری محسوب می‌شد. پیش از استیلای مغول، به این شهر اهمیتی داده نمی‌شد. ولی پس از ویرانی ری به دست مغول‌ها و عزیمت بسیاری از اهالی ری به ورامین به دلیل آب و هوای بهتر، سرانجام در قرن هشتم هجری قمری، این شهر مورد توجه قرار گرفت.

از قرن پنجم هجری قمری و حتی پیش از آن، ورامین مرکزی برای شیعیان بود و مردم آن به علت نزدیک بودن به شهرهای قم، طبرستان، ری و همچنین، وجود عده‌ای که سادات بودند، به تشیع گرویدند؛ در دوره صفوی، تهران مورد توجه قرار گرفت و بسیاری از اهالی ری و ورامین، به این شهر مهاجرت کردند. بنابراین، تهران جای ورامین را گرفت.

ورامین، آثار تاریخی بسیاری را در دل خود جای داده است که از آن میان، می‌توان قلعه ایرج در شمال شرقی این شهر، مسجد جامع، بقعه امامزاده یحیی، مقبره علاء‌الدین و آرامگاه امامزاده شاه حسین را نام برد. این شهر مشرف به کوه‌های البرز است و جوی‌هایی که از کوه سرازیر می‌شوند، این منطقه را آبیاری می‌کنند.

در حال حاضر، شهرستان ورامین با مساحت 1950 کیلومتر مربع، 3 بخش و 8 دهستان و 4 شهر دارد؛ این چهار شهر عبارتند از ورامین، پیشوا، قرچک و پاکدشت جوادآباد.

دشت ورامین، انبار غله تهران است و به‌خصوص از زمان رضاشاه تاکنون، یکی از مراکز مهم کشاورزی ایران محسوب می‌شود. پنبه، قند، خربزه، کاهو، بادنجان و روغن‌های خوراکی از محصولات این منطقه بوده و تأسیس کارخانه‌های قند، روغن‌کشی و پنبه‌پاک‌کنی نیز بر رونق این منطقه افزوده است.