کازرون

شهری سبز که نام خود را از دوازده هزار گازر یا شوينده الياف كتانی گرفته است که در گذشته در این شهر زندگی می کردند. کازرون شهری باستاني با آب‌های زیر زمینی فراوان و منابع طبیعی متنوع است که در دوره هخامنشیان به گازرا شهرت داشته ‌است. در زمان ساسانیان نیز از سه ده نورد، دریست و راهبان تشکیل شده بود که روی هم رفته به آن‌ها شهر بلدالعتیق (شهر کهنه) گفته می‌شد. شیخ ابواسحاق کازرونی از عرفای بزرگ تاریخ ایران و شیخ سلسله کازرونیه با اتصال این سه ده، شهر کازرون را به وجود آورد. پس از حمله اعراب، بیشاپوری‌ها نیز به این شهر مهاجرت کردند. در سده‌هاي اخير کازرون به خاطر قرار  داشتن بر سر راه بنادر جنوب و شيراز همچنان در تجارت و سياست و علم حضوري جدي داشته است. این شهرستان يكي از شهرستان‌هاي استان فارس به شمار می رود. وسعت شهرستان کازرون حدود 4119 كيلو متر مربع و ارتفاع متوسط آن از سطح دريا حدود 950 متر مي‌باشد. اين شهرستان از طرف مغرب و شمال به شهرستان ممسني، از طرف مشرق به شهرستان شيراز، از طرف جنوب غربي به استان بوشهر و از طرف جنوب به شهرستان فيروز آباد محدود مي‌گردد. شهرستان كازرون داراي آب و هواي گرم است كه زمستان‌هاي آن توأم با بارندگي و تابستان‌هاي آن خشك مي‌باشد. براساس سرشماری که در سال 1385 انجام شد کازرون دارای جمعیتب بالغ بر 128945 نفر است. از صنایع دستی این شهرستان می توان به گلیم، گبه، دلوچه، نمدمالی، کلاه مالی، یلمه بافی و مسگری اشاره کرد. خرما، مرکبات، انار، قصبک و کشک نیز از سوغاتی های کازرون به شمار می آیند.