مهاباد

بیش از نیمی از شهر مهاباد در محاصره ی کوه هایی بلند قرار دارد. دشت مثلثی وحاصل خیزی نیز در این شهر وجود دارد که قاعده آن از شمال غربی تا شمال شرقی کشیده شده و ارتفاع آن در جنوبی‌ترین نقطه در مسیر رودخانه مهاباد تا روستای خانگه ادامه می‌یابد. رودخانه ای هم نام شهر نیز، که از کوه ها ی بلند آن سرچشمه گرفته از وسط شهر عبور می کند. مهاباد دارای آب و هوای کوهستانی با زمستانهای سرد و تابستانهای نسبتاً معتدل و چهار فصل جذاب است. مساحت شهر 2592 كیلومتر مربع و در ارتفاع ۱۳۲۰متری ازز سطح دریا واقع شده است. نام شهر به معنای جایی است که بزرگان آن جا را آباد کرده‌اند. آثار کتیبه ای به خط میخی منسوب به "مینوآ"، پلکان‌های سنگی و راهروهای زیرزمینی مشهور به برده کنته و ... نیز نشان دهنده ی این است که تمدن و شهرنشینی در این منطقه از دوره مادها بوجود آمده‌است. مهاباد در ابتدا آبادی کوچک و بی اهمیتی بوده است که در سال 1038 قمری و در اواخر حکومت شاه عباس صفوی، «بداق سلطان» حاکم وقت مکریان محل حاکمیت خود را به مهاباد انتقال داد و در اقدامات ماندگاری مهاباد را توسعه بخشید. از جمله اقدامات او می‌توان به ساخت «مسجد سرخ یا مسجد سور، پل سرخ یا پردی سور» که قدمت آن‌ها به 400 سال پیش برمی گردد اشاره کرد. براساس آخرین سرشماری که انجام شده است، امروزه 147268 نفر در این شهر سکونت دارند. صنایع دستی مهاباد نیز شامل قالیبافی،جاجیم،گلیم،منجوق دوزی،پولك دوزی،سكه دوزی، سوزن دوزی،سجاده بافی،صنایع چرمی،رودوزی،لحاف دوزی،قرقره بافی،بافت پارچه مخصوص لباس كردی،خراطی و چاقوسازی است.