در استان آذربایجان غربی و حدود 90 کیلومتری شمال اورمیه، شهر سلماس قرار گرفته است؛ شهری که زمین‌لرزه مهیبی در سال 1309 خورشیدی آن را با خاک یکسان کرد، ولی با طراحی شطرنجی نوین بازسازی شد و روحی تازه به کالبدش دمیده شد. سلماس، در طول تاریخ فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کرده و بارها، بر اثر جنگ و عوامل طبیعی ویران و دوباره بازسازی شده است.

اولهو، سیمباسا، دلمقان، شاهپور و سلماس، نام‌های مختلف این منطقه در طول تاریخ بوده است. در مورد وجه تسمیه سلماس نیز، باورهای گوناگونی وجود دارد. برخی آن را برگرفته از نام سلم -پسر فریدون- می‌دانند و برخی معتقدند که آس، مشتق کلمه آسینا یا همان گرگ باستانی در فرهنگ ترکی است که نقش مادر، راهنما و هدایتگر را داشته است.

وجود کوه‌های بلند و بارندگی‌های مناسب، موجب شده که این منطقه حدود 100 روز در سال یخبندان باشد. این شهر، تاریخچه ارزشمندی در کارنامه حیات خود دارد و نقشی اثرگذار در تاریخ تحولات سیاسی ایران داشته است. زبان رایج مردم سلماس، ترکی آذری است و محصولات لبنی ممتاز این شهر به‌خصوص پنیر آن، سوغات مناسبی از سفر به این دیار است.

بنابر شواهد، این منطقه یکی از کهن‌ترین مکان‌های استقرار انسان‌ها بوده و وجود تپه باستانی اهرنجان با قدمتی حدود 9 هزار سال، دلیلی بر این ادعاست. قلعه چهریق، تالاب‌های گوناگون، حمام، کلیسا و بقعه‌های کهنه و برگشاد، فقط بخشی از جاذبه‌های این شهر هستند.